یادش بخیر

چی بگم!!! دردهای کوچک ادمو به حرف وامی دارن...دردای بزرگ آدمو لال می کنن...دستم به قلم‌ نمی ره دیگه... یادش بخیر...

سال هاست قفسم....پرنده ی نازنینم رو...تنها عشق زندگیم رو...بردم لبه ی بلندترین کوه شهر....و پروازش دادم...و به تماشا نشستم رفتنش رو...دور شدنش رو ....درد داشت درست مثل جدا‌ شدنه روح‌ از تن....هرچه دورتر میشد... تنها تر میشدم....می دونی رفیق....گاهی باید به اجبار... رفت ...تا دیگری سالم بمونه..... باید درد جدایی رو‌ به جان خرید....تا آسیب نخوره.......از پرواز لذت ببر پرنده ی من...و برای خودت بهترین جفت و زندگی رو‌‌ برگزین.....پ.ن: قفس یکی ست ، پرنده بسیارپ ن : خدایا پرندمو به دست تو سپردم، بعد از من خودت مراقبش باشپ.ن: دوباره کوه...دوباره ورزش !پ.ن:عشق وجود داره...فقط بعضی ها ، مثل آیدا می مانند ، و شاملو می سازند...بعضی ها هم مثل ثریا می روند ، و شهریار را می کشندپ.ن: هیشکدوم از این ها تعریف من از عشق نیست ! نه ماندنه آیدا و نه رفتنه ثریا...از نظر من معنای واقعی عشق بسیار متفاوته ...از نظر من عشق یک دام است که یک زن با فریب مردی را به ازدواج بکشاند...!پ.ن: خدایا ممنون که منو به خودم برگردوندی! عشق فقط یک وهم بود در مریضیم....همچون که خیانت وهم بود ! و البته آنچنان هم اهمیتی نداشت....فقط زیر ذره بین مریضی بزرگ به نظر می رسید !!! سیلیه خوبی بود! اما من پشتمو می کنم بهت تا اخر عمرم...چون با مرضی که به جونم انداختی من رو جلوی یک زن به زانو در آوردی و کوچیک کردی... البته حقم هم بود خیلی بهش بد کرده بودم...پ.ن: جمیعا خفه خون بگیرید ! تا حالم مساعد نشه کسی رو به زندگیم اضافه نمی کنم! پس گه خوری تعطیل ! نظرات هم بسته می مونه یادش بخیر...ادامه مطلب

خیلی از آدمایی که خیانت می کنند ،می گن پارتنرم هست دیگه حالا یه شکلاتم بخوریم ، یه تنوعی هم بشه ، یه شیطنتی هم بکنیم ...یه سکسیم بکنیم کسی که متوجه نمیشه ! خوب حالا بزار یه آب میوه ای هم بخوریم....!!! دختر جون مگه میشه که آدم سرما بخوره بعد سرفه نکنه !!! کسی ک خیانت می کنه نا خواسته زبان بدنش لوش میده ...رفتارش لوش میده ...پنهان کاری هایی که حتما باید انجام بده لوش میده ، عذاب وجدانش لوش میده...حالا تو بیا دست بزار رو قران !!!!پ.ن: عروسک جنسی آقای امینی...پ.ن: خونه خریدی !!!! با پاهات رسیدی !؟ یا پا دادی رسیدی !؟پ.ن : هشتادو پنج درصد رابطه های امروزی، آلوده به خیانت ند ، نظرت چیهپ.ن : خیانت به کسی ک دوستون داره، باخته....اینو بعدا تو آغوش کسی ک دوستون نداره میفهمین! خاهشن به هیچ وجه آدم خیانت کار رو نبخشید ، چون اینطوری به خودتون خیانت کردید...این حرف رو از منی می شنوید که به بیشتر از هشتاد نفر خیانت کرده ! یادش بخیر...ادامه مطلب

می گم خودمونیما ، عجب نسل مزخرفی بودیم نهنسل انتخاب بین بد و بدتربه ما ک رسید رودخونه ها خشکید ، جنگلا سوخت ،ابرها نباریددل به هر کس دادیم قبل از ما دل داده بودما نسلی هستیم که نه به ننمون رفتیم نه به بابامونبلکه به گا رفتیمنسلی هستیم که از بیرون تحریم شدیم در داخل فیلترنسل دویدن و نرسیدن، دیدن و نداشتن ، خواستن و نتونستن ، رفتن و نرسیدننسلی آرزوهایی که تا آخرش رو دلمون موندنسل آهنگ های سوزناکنسل طلاق هفتاد درصدنسل فیسبوک از سر بی کسینسل درد و دل با هر کسینسل موندن توی هر بیراهینسلی که ناله های همو فقط لایک می کنیمنسل خوابیدن با اسمشنسل جمله های کوروش و دکتر شریعتینسل کادوهای یواشکیبوسه های دزدکینسل تورم پونصد درصدیمی گم فقط یادمون باشه وقتی جهنم رفتیمبگیم یادش بخیر اونورم چه جهنمی داشتیمسگ دو زدیم واسه شروع راهی که قبل از ما هزار نفر به اخر خطش رسیده بودن.می دونی رفیق ما تنها نسلی هستیم که نمی گیم جونی کجایی که یادش بخیر یادش بخیر...ادامه مطلب

توی زندگی..یه وقتایی...یه جاهایی...یه آدمایی...یه کارایی می کنن که اون ته مهای قلبت یه سوزش بدی حس می کنی...هیچ کاری هم ازت برنمیاد...فقط می شینی و زل می زنی به یه گوشه ... سیگارت بدون اینکه کشیده شه به انتها می رسه....می دونی به یه سنی که برسی...دیگه نه تیپ مهمه و نه قیافه...در یک چرخه ی معدوم ...تو یه تکرار مکرر گیر میفتی...هروزت رو می ری سر کار ....و در نهایت برمی گردی خونه...یه زندگی روتین مسخره...دیگه به مد اهمیت نمیدی...زندگی انگار یهو سردت می کنه...از زندگی با مردم ‌....ازحرف زدن باهاشون عاجزی....هر روز بیشتر تو خودت'>خودت فرو میری و بخودت می گی با هیچکسی دیگه حرفی ندارم...مدل موهات سالهاست تکان نخورده....مارک عطرت تغییری نکرده.....از یه سنی به بعد حتی دیگه کافه هم نمی ری...ساعت نمیبندی....دیگه هیچوقت تولد نمی گیری...بی دلیل با همه مهربانی....اره زندگی ارومت می کنه...خونسرد انگار ک روی تموم اتش های دنیا اب ریختی...از یه سنی به بعد دیگه از خودت نمی گی...دیگه هیچ عکسی از خودت نمی گیری...از یه سنی به بعد بیدار می شی...رنج می کشی...و می خابی...از یه جایی به بعد خسته ای از زنده بودن بی دلیل...از یه جایی بعد همیشه دلتنگی، جسمت یجاست و روحت یجای دیگه...مغزت یجاست و قلبت یجای دیگه....از یه جایی به بعد از رویا به واقعیت.... و از واقعیت به رویا در گذری... در حالی که تو هیچ کدوم پناهی نداری...از یجایی به بعد میفهمی چیزی رو بدست نمیاری ....مگر اینکه چیزی رو از دست بدی.....از یه سنی به بعد بزرگترین پشیمونیت میشه ....ساعت ها جمله ساختن..... برای کسایی که ارزش یه کلمه هم نداشتن...بعد به جایی می رسی که نیاز داری که یک نفر سرش رو از کلمه ای بیرون بیاره و ازت بپرسه.....اگزیستانسیالیستی یا نیه یادش بخیر...ادامه مطلب

بعضی آدم‌ها را نمی‌شود داشت. فقط می‌شود يک‌ جور خاصی دوستشان داشت. بعضی آدم‌ها اصلا برای اين نيستند که برای تو باشند يا تو برای آن‌ها.
اصلا به آخرش فکر نميکنی
آنها برای اينند که دوستشان بداری!
آن‌هم نه دوست داشتن معمولی نه حتی عشق. يک جور خاصی دوست داشتن که اصلاً هم کم نيست. اين آدم‌ها حتی وقتی که ديگر نيستند هم در کنج دلت تا ابد يه جور خاص دوست داشته خواهند شد.

درست مثل تو...

یادش بخیر...

خدایا چقدر خسته ام...

یادش بخیر...

  یک روز صبح پسر از خواب بیدار شد....ولی هر چه کرد نتوانست خودش را تکان بدهد...تبدیل به تکه سنگی شده بود...همچون همه سنگ ها که با اینکه نمی توانستند خودشان رو تکان بدهند اما مسیر رود را مشخص می کردند...همه جا تاریک بود و همه چیز....جز سکوت مطلق گورستان هیچ صدایی به گوش نمی رسید...پنج شب از مرگ پسر می گذشت....و هنوز هم کسی به دیدارش نیامده بود...در سایگاه درختی سرو در فاصله نیم متری زیر زمین ,درو یادش بخیر...ادامه مطلب

  وقتی از پله‌هاى اتوبوس بالا آمد. نگاه سنگین و سياه‌چرده‌اش ، دل همه را لرزاند. جلوى اولين رديف صندلى‌ها ايستاد. پای کوچکش را روی پله‌ی اول گذاشت و نگاهش، مثل عقابى گرسنه، بين نگاه ترس‌خورده‌ی مسافرها افتاد. گشتی زد و برگشت. ميخ نگاهش را درون چشمان سرنشين اول كوبيد. بعد به راه افتاد و به سمت دومين رديف رفت. مسافرهاى رديف اول، هنوز نفس چاق نكرده بودند كه دستش را از پشت سر، روى شانه‌ى اولی گذاشت و یادش بخیر...ادامه مطلب

بلوگفا واسم میل زده که جناب ,به زودی فیلتر می کنیم صفحه ات رو بکنید آقا بکنید شما که سال هاست ,ترس از قلم من دارید, بیاید دست های منم قطع کنید و تمام ! من ده سال تو این مملکت نفس نتونسم بکشم از دست شما, یه کتاب نتونسم بیرون بدم , نزاشتید لعنتی ها , از دوره خاتمی به اونور حتی دیگه  به تصحیحاتی ام نزاشید برسه. ایران و ویران کردین رفت. من می رم خدا شاهده می رم از این جهنم دره... پ.ن : لعنت به توعی ک یادش بخیر...ادامه مطلب